Collectieve straffen in de klas zijn 'oorlogsmisdaden': de brutale reactie van een 11-jarig meisje op haar leraar

In een schoolenquête werd aan studenten gevraagd wat zij dachten dat hun leraren beter konden doen, waarop Ava Morrison-Bell, een 11-jarig meisje uit Glasgow, een antwoord gaf dat haar leraren zeker niet hadden verwacht.

De vader van het meisje, schrijver Gavin Bell, ook bekend als Mason Cross, plaatste de foto van het antwoord op zijn Twitter-account waarin Ava opmerkt dat de collectieve straffen die de school noemt bij het straffen van de hele klas worden door het Verdrag van Genève als 'oorlogsmisdaden' beschouwd.

Hij werd snel viral vanwege hoe ingenieus en bot hij is geweest. "Mijn dochter gaf dit antwoord op haar school. Ik weet niet zeker of ik haar een berisping moet geven of haar ijs moet kopen," schreef Bell.

"Gebruik geen collectieve straf omdat ze niet eerlijk zijn tegenover mensen die niets hebben gedaan en volgens de Geneefse Conventie van 1949 worden beschouwd als oorlogsmisdaden," was het brutale antwoord van het meisje.

Mijn dochter heeft deze feedback eigenlijk op school gegeven. Ik weet niet zeker of ik haar moet aarden of haar ijs moet kopen ... pic.twitter.com/4v8Gjb9riv

- Mason Cross (@MasonCrossBooks) 25 mei 2017

Het meisje heeft volkomen gelijk. Volgens de internationale verdragen die zijn ondertekend in het Verdrag van Genève in 1949, ingesteld door het kantoor van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de verdediging van de mensenrechten (deel 2, artikel 4, 2b), marteling, slavernij, terroristische daden en straffen collectief (straf opleggen aan een hele groep voor een misdrijf gepleegd door een lid) ze worden beschouwd als oorlogsmisdaden.

De reacties van bewondering op de reactie van het kind waren enorm (er zijn ook mensen die de waarheid van het antwoord in twijfel trokken), hoewel de schrijver in een andere tweet uitlegde dat hij duidelijk wilde maken dat zijn dochter haar leraar als geweldig beschouwt en alleen het systeem wilde bekritiseren van educatieve rechtvaardigheid. Later publiceerde hij deze foto waarin het meisje niet met één verschijnt maar met twee ijsjes als prijs, samen met de boodschap: "Mensen hebben gesproken."

De mensen hebben gesproken. pic.twitter.com/lW2n3sd7Nq

- Mason Cross (@MasonCrossBooks) 25 mei 2017

Straffen voor de hele klas, machtsmisbruik

Het antwoord van het meisje heeft me doen nadenken over de straffen die nog op scholen worden opgelegd. Een praktijk die al jaren aan de gang is zonder dat iemand zo bot is om ze te melden Zoals dit meisje met haar antwoord is geweest.

Collectieve straffen zijn die opgelegd aan de hele klas wanneer het onmogelijk is om de persoon te identificeren die verantwoordelijk is voor een 'misdrijf'. Van ze zonder pauze of na uren achterlaten, tot het opruimen van de klas onder iedereen. Is dit geen machtsmisbruik? Waar is het vermoeden van onschuld van kinderen, een fundamenteel recht van mensen?

De meerderheid wordt gestraft voor het feit dat een of enkele zich hebben gecommitteerd. Gezien de onmogelijkheid om de "dader" te identificeren, wordt de gemakkelijke oplossing gezocht. Maar het is niet het probleem van de andere kinderen, maar van de leraar of uiteindelijk van de school om een ​​strategie voor deze situaties te definiëren, omdat het oneerlijk is dat ze 'alleen voor zondaars betalen'. Er wordt aangenomen dat vanwege solidariteit jegens zijn metgezellen, de verantwoordelijke persoon het gezicht zal geven of een partner hem zal beschuldigen, maar wanneer noch het een noch het ander gebeurt, betaalt iedereen.

De schuld van het kind dat iets verkeerd heeft gedaan wordt verdund in collectieve schuld, wat ook niet educatief is voor de verantwoordelijke die zijn actie niet zal corrigeren. En aan de andere kant kan het wraak bevorderen op de dader van andere kinderen die onterecht zijn gestraft.

In het tijdperk waarin we leven, geloof ik dat als we kinderen willen opvoeden in democratie en vrijheid, dit Het is een praktijk die uit klaslokalen moet worden uitgeroeid, zoals de hoek of de denkstoel (die hopelijk niet door zal gaan in de klas). Als we willen dat kinderen leren verantwoordelijk te zijn voor hun acties, ondersteunend en dat ze wangedrag echt wijzigen, de straffen van tientallen jaren geleden zijn niet de oplossing. Wat denk jij