Volgens een onderzoek van de Core Research Institute tot 1.665 ouders van enuretische kinderen tussen 5 en 12 jaar oud, 17% van de kinderen met nachtelijke enuresisdat wil zeggen, ze bevochtigen het bed minstens twee keer per maand na vijf jaar oud, ze weigeren elke activiteit uit te voeren waarbij ze buitenshuis slapen. Dus als ze naar kampen of kolonies gaan, wandelen of in het huis van een vriend verblijven, doen ze dat niet schande wat betekent 's nachts plassen.
Volgens deskundigen is elk kind tussen vijf en zes jaar fysiologisch voorbereid om sfincters onder controle te houden en het bed 's nachts niet nat te maken. Als het vanaf dat moment blijft optreden, is het noodzakelijk om medisch advies in te winnen bij de kinderarts of bij de uroloog van de kinderen, zodat ernstigere pathologieën zoals diabetes, infecties of misvormingen van de urinewegen zijn uitgesloten. 90% van de gevallen van enuresis heeft zijn oorsprong in a fysiologische aandoening als een vertraging in de rijping van de blaas of nachtelijke urineproductie hoger dan normaal. De resterende 10% kan worden veroorzaakt door een ongewone gebeurtenis in het leven van het kind of zijn gezin die incidenteel urineverlies veroorzaakt.
de nood dat ervoor zorgt dat kinderen met enuresis een kamp bijwonen, is zodanig dat ze dit direct vermijden en degenen die uiteindelijk gaan zelfs ze slapen niet 's nachts niet plassen. Indien correct behandeld door een arts deze kinderen zouden een leven kunnen leiden zonder enige beperking.
Het menselijk lichaam produceert continu 70% ervan gedurende de dag en 30% tijdens de nacht. Het ADH-hormoon, anti-diuretisch hormoon, reguleert deze productie door het de hele dag door te verhogen en het 's nachts aanzienlijk te verminderen. Een groot deel van de kinderen met enuresis heeft er last van stoornis waardoor ze 's nachts minder hormonen afgeven en daarom neemt de urineproductie niet af, vult de blaas zich tijdens de slaap en treedt onvrijwillig verlies op.
We moeten bedplassen beschouwen als een gezondheidsprobleem belangrijke implicaties in het dagelijks leven van het kind en dat het medisch advies en goedkeuring van gedrags- of farmacologische behandelingsmaatregelen vereist.
